آشنایی با ورزش تکواندو

ورزش چشم بادامی ها سال ۱۹۵۵ به خاطر کنار گذاشتن فنون رزمی قدیمی تشکیل شد.

بدون شک هر اسم و جمله ای یک معنی خاصی داره مثل کلمه آماتور که به افراد ناشی و تازه کار میگیم که در فرهنگ لغت انگلیسی همون معنی رو میده یا خیلی چیزهای دیگه اسم تکواندو هم معنی داره:

ت (Tae): به معنی پریدن،لگد و ضربه زدن با پا

کوان (Kwon): به معنای دفاع کردن،مشت زدن و ضربه زدن با دست یا مشت

دو (Do): به معنای هدف،هنر و روش       

مانند کلمه آخر جودو،جوجیتسو،هاپکیدو،کاراته دو (نام اسم اصلی کاراته)

از مهم ترین هنرهای رزمی که تکواندو تحت تاثیر آن است کاراته ژاپنی ها است. علت این امر این است که از سال ۱۹۱۰ تا پایان جنگ جهانی دوم ژاپنی ها کشور کره را اشغال کرده بودند و در این سال ها ژاپنی ها سعی داشتند فرهنگ کره را از بین ببرند و از جمله از بین بردن و تغییر ورزش های سنتی کره را دنبال می کردند.

به همین علت تکواندو که ورزشی برخاسته از کشور کره است تحت تاثیر کاراته ژاپنی ها، سرعت و حرکات سریع را از این ورزش دریافت می کند اما بعد از جنگ جهانی دوم که کره ای ها مستقل شدند، این ورزش سنتی آنها هم به نوبه خود گسترش یافت و اگرچه به میزان کمی تحت تاثیر سایر هنرهای رزمی قرار گرفت اما به هر حال به نوبه خود دارای یک استیل خاص است که متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تاکید دارد، که همین عوامل آن را از سایر هنرهای رزمی جدا می کند.

واژه تکواندو از ۳ بخش تشکیل می شود که شامل به معنای پریدن، به معنای ضربه زدن با پا و دست و خرد کردن اجسام سخت و به معنای راه و روش است. مهم ترین حقیقی که در مورد این ورزش اهمیت دارد این است که این ورزش نه تنها یک هنر ممتاز و برتر در زمینه دفاع شخصی است بلکه ورزشی بسیار مفید برای ذهن هم به شمار می رود. تمرینات تکواندو باعث افزایش اعتماد به نفس در فرد ورزشکار می شود و همین مساله باعث می شود تا در مواجهه با رقیب بتواند بر او غلبه کند. درضمن این اعتماد به نفس زیاد به کل زندگی فرد تعمیم پیدا می کند و به افراد قدرت مقابله بهتر با مشکلات را هم می دهد. بد نیست کمی در مورد قوانین این ورزش بدانیم.